9 redenen om ‘Les 400 coups’ in Sphinx te zien
Op dinsdag 8 februari staat in Sphinx een nagelnieuwe, gerestaureerde kopie van François Truffauts meesterwerk Les 400 coups op het programma. Dat zou op zich al reden genoeg moeten zijn om metéén een kaartje te kopen, maar voor wie er nog enkele nodig heeft: hier zijn er negen!
1. Les 400 coups is zonder overdrijven één van de beste films ooit! Ja, dat wordt nogal snel ergens van gezegd, maar in het geval van Les 400 coups is het 400% waar!
2. Het regiedebuut van Truffaut heeft een score van 98% op Rotten Tomatoes. De enige die er in 1959 geen goed woord voor over had (en verantwoordelijk is voor die ontbrekende 2%), schreef voor het fanblad van de Amerikaanse socialisten en vond het niet kunnen dat de leerkrachten en flikken in de film als slechteriken worden afgeschilderd. De man had ook iets tegen Louis Malle en Claude Chabrol, doch dat enigszins terzijde, en hij heette Manny.
3. Peter Bradshaw vatte het begin dit jaar in The Guardian, naar aanleiding van de heruitgave van de film in 4K, beter samen: “Jean-Pierre Léaud dazzles at the heart of an autobiographical opus that invites new waves of adulation with each viewing.” Of zoals The New York Times in 1959 al wist: “For all his professional inexperience — Mr. Truffaut had previously been a movie critic, of all things! — he has turned out a small masterpiece.”
4. Technisch gezien trapten Agnès Varda en Claude Chabrol de Nouvelle Vague op gang met respectievelijk La pointe courte en Le beau Serge, maar de stroming werd pas echt internationaal opgemerkt met Les 400 coups van François Truffaut en — een jaar later — À bout de souffle van Jean-Luc Godard.
5. Veel van Les 400 coups is autobiografisch, al lijkt Truffaut vooral het verhaal te willen vertellen van wat er met hem was gebeurd, als hij de cinema niet had ontdekt (en achtereenvolgens filmrecensenst voor Cahiers du cinéma was geworden, en één van de belangrijkste filmmaker aller tijden).
6. The 400 Blows, de Engelse vertaling van de titel, slaat nergens op. In tegenstelling tot de Nederlands vertaling: Jeugddwaasheden. Maar de Engelse titel klinkt natuurlijk wel zeventien keer cooler.
7. Akira Kurosawa noemde Les 400 coups één van de knapste films ooit, en ook Martin Scorsese, Wes Anderson, Luis Buñuel, Richard Linklater en Nicolas Cage hebben er doorheen de jaren hun bewondering voor uitgesproken. (Oké, die laatste is alleen maar een bizarre halfgod, geen filmmaker. Maar toch.)
8. Meer nog: in Once Upon a Time in America (Sergio Leone), Batman (Tim Burton), Boyz n the Hood (John Singleton), The Virgin Suicides (Sofia Coppola), The Dreamers (Bernardo Bertolucci), Frances Ha (Noah Baumbach), Moonlight (Barry Jenkins) en Mark Pellingtons videoclip voor ‘We’re in This Together’ van Nine Inch Nails zitten duidelijke verwijzingen naar Les 400 coups. Of ‘gevallen van plagiaat’, zoals de hardvochtige leerkracht uit de film zou zeggen.
9. Heb ik al gezegd dat de klassieker onlangs volledig is gerestaureerd in 4K door het British Film Institute en dat díe kopie op 8 februari in Sphinx wordt vertoond? Zeggen dat de film er nooit eerder zo goed heeft uitgezien, is dus maar een klein understatement.
Tickets kopen (voor het te laat is)? Hierzo!
